به خداحافظي تلخ تو سوگند، نشد که تو رفتي و دلم ثانيه اي، بند نشد لب تو ميوه ي ممنـوع ولي لبهـايم هرچه از طعم لب سرخ تو دل کند، نشد با چراغي همه جا گشتم و گشتم در شهر هيچ کس، هيچ کس اينجا به تو مانند نشد هر کسي در دل من جاي خودش را دارد جانشين تو در اين سينه خداوند، نشد خواستند از تو بگويند شبي شاعرها عاقبت با قلم شرم نوشتنـد؛ نشــد!
بی همگان به سر شود ، بی تو به سرنمی شود داغ تو دارد این دلم ، جای دگر نمی شود بی تو برای شاعری واژهخبر نمی شود بغض دوباره دیدن ات هست و بدر نمی شود فکر رسیدن به تو ، فکر رسیدن به من از تو به خود رسیده ام اینکه سفر نمی شود دلم اگر به دست تو به نیزه ای نشان شود برای زخم نیزه ات سینهسپر نمی شود صبوری و تحمل ات همیشهپشت شیشه ها پنجره جز به بغض تو ابری و تر نمی شود به فکر سر سپردنم به اعتماد شانه ات گریه بخشایش من که بی ثمر نمی شود همیشگی ترین من ، لاله نازنین من بیا که جز به رنگ تو ، دگر سحر نمی شود بی همگان به سر شود ، بی تو به سر نمی شود داغ تو دارد این دلم ، جای دگر نمی شود